Życie poświęcone służbie. Odszedł pastor Piotr Heród

Z głębokim smutkiem przyjęliśmy wiadomość, że 24 lipca zmarł pastor Piotr Heród, wieloletni wyznawca i jeden z liderów Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Polsce. Jego odejście jest ogromną stratą dla całej społeczności wiernych, którzy przez dekady mieli okazję korzystać z jego duchowego przewodnictwa, mądrości i niezłomnej wiary.

Piotr Heród urodził się 20 listopada 1934 roku w Olchawie jako syn Macieja i Marii Heródów. Jego wczesne lata były związane z rodzinną miejscowością, gdzie zdobył podstawowe i średnie wykształcenie. Został ochrzczony 5 sierpnia 1949 roku.

Pracę zawodową rozpoczął w Krakowskim Przemysłowym Zjednoczeniu Budowlanym w Krakowie, gdzie pracował od roku 1952 do 1954. Następnie odbył służbę wojskową w Batalionie Obrony Wybrzeża na Helu, która trwała od roku 1954 do 1956. Po zakończeniu służby wojskowej pracował w Przedsiębiorstwie Robót Kolejowych Nr 5 w Tychach  do roku 1958 roku, a później w Kopalni Węgla Kamiennego „Ziemowit” w Lędzinach do roku 1964 roku jako cieśla górniczy.

Zaoczne studia teologiczne w Seminarium Duchownym w Podkowie Leśnej rozpoczął już w roku 1962, by dwa lata później rozpocząć służbę jako duchowny Kościoła Adwentystów w Rzeszowie. 17 sierpnia 1966 roku poślubił Anutę Łozowską. Na przestrzeni kolejnych lat służba pastorska Piotra Heróda wyglądała następująco:

  • 01.07.1964 – 31.07.1967: Młodszy duchowny w Zjednoczeniu (dzisiaj: diecezji) Południowym, gdzie pełnił posługę w Rzeszowie i okolicach.
  • 01.08.1967 – 30.11.1972: Młodszy duchowny w Zjednoczeniu Zachodnim, gdzie służył m.in. w Gdańsku i Gdyni.
  • 01.12.1972 – 15.11.1973: Starszy duchowny w Zjednoczeniu Wschodnim, służący jako nauczyciel religii i administrator zboru w Warszawie.
  • 16.11.1973 – 30.06.1979: Przewodniczący Zjednoczenia Wschodniego Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego z siedzibą w Łodzi oraz nauczyciel religii.
  • 01.07.1979 – 30.06.1991: Sekretarz oddziałowy i nauczyciel religii w Zarządzie Centralnym Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Warszawie. W tym czasie koordynował wiele działań administracyjnych i duszpasterskich na poziomie krajowym.
  • 26.06.1991 – 30.06.1994: Przewodniczący Diecezji Wschodniej, gdzie pełnił kluczową rolę w zarządzaniu diecezją i rozwijaniu jej struktur.
  • 01.07.1994 – 30.09.1995: Kaznodzieja i kapelan w Seminarium Duchownym oraz pastor zboru w Pruszkowie.
  • 01.10.1995 – 31.01.2000: Starszy duchowny Diecezji Południowej

Piotr Heród przeszedł na emeryturę 1 lutego 2000 roku po wielu latach niestrudzonej służby dla Bożego Królestwa. Dalej jednak pozostał czynnym kaznodzieją, niejednokrotnie odwiedzając przez kolejne 20 lat zbory oddalone od Bochni – jego miejsca zamieszkania – o setki kilometrów. 

Jedną z wielu aktywności, które pastor Heród starannie pielęgnował, było pisanie listów. Najczęściej korespondował z osadzonymi w zakładach karnych, podnosząc ich na duchu, dzieląc się nadzieją i Dobrą Nowiną o Zbawieniu w Jezusie. Nie zostawiał jednak tych historii tylko dla siebie. Wiele z jego sobotnich kazań rozpoczynało się nawiązywaniem do listów od więźniów. Własnymi słowami opisywali oni często swoje życiowe zakręty a później swoją wdzięczność za listy od pastora Piotra, które dawały im siłę i nadzieję na ratunek w Jezusie.

Pomimo wielu życiowych przeciwności i osobistych tragedii zawsze pozostawał wierny Bożym obietnicom i sam – nawet w chwilach smutku – pocieszał innych. Kiedy we wrześniu 2021 roku stracił brata Jana a rok później swoją ukochaną małżonkę Anutę, w rozmowach z przyjaciółmi nieraz podkreślał: „Życie przynosi smutek, ale Bóg sam ociera nasze łzy”.

Piotr Heród poświęcił swoje życie służbie Bogu i ludziom. Jego działalność duchowna i administracyjna niewątpliwie przyczyniła się do rozwoju Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Polsce. Jego dziedzictwo to nie tylko liczba pozyskanych wiernych, ale także wzrost duchowy i organizacyjny społeczności zborów, w których służył przez wiele lat. Niech jego życie i służba pozostaną inspiracją dla nas wszystkich

Do zobaczenia przy zmartwychwstaniu, Pastorze!

Daniel Kluska